Ո՞վ է Մհեր Իսրայելյանը:
«Երկնքից թափվող ընկույզներ» վերլուծություն
Պատմվածքը երկրի ներկա իրավիճակի մասին է: Ինչպես գիտեք սեպտեմբերի 27 ին ադրբեջանը սկսել է կրակոցը արցախի վրա…
Եվ այսպես պատմվածքը մի խումբ տղաների, մասնավորապես Էրոյի մասին էր: Նրանք ընկան տարբեր տեղեր(դիրքեր): Միայն մեկը, պատմողը ում Տիկո էին ասում չգնաց, որովհետև պետք է սպա դառնար:
Պատմվածքը այն մասին է, որ այնտեղ՝ առաջնագծում ամեն ինչ, այդքան էլ քաղցր չէր, ինչպես մեզ ներկայացնում էին: Մեր եղբայները շատ դժվարությունների միջով անցնելով մեզ պաշտպանում էին: Այս պատերազմը մեծ հետք կթողնի հայ ժողովրդի սրտում, քանի որ մենք կորցրել ենք մեր եղբայրներին, զավակներին…
Մենք 2000-2002-ի սերունդն ենք, թե կուզեք՝ պրիզիվը։ Մենք ծնվելուց չէինք էլ պատկերացնում, որ կկոչվենք պատերազմի սերունդ։ Մեր մայրերը իրենց մղձավանջային երազներում էլ նման բան չէին տեսնի։ Ոմանք մեզ կասեն մատաղացու երեխեքի սերունդ, ուրիշները՝ կորսված սերունդ, այլոք՝ քաջերի սերունդ։
