Վերջի տարիները բոլորի համար դժվար էին: Համավարաք է, որի արդյունքում միլլիոնավոր մարդիկ են զոհվել, շատերը կորցրել են հարազատներին, սիրելիներին… Հայաստանը ապրել է պատերազմ, շատ ծնողների աչքեր մնացել են ճանապարհին, սպասելով իրենց զավակներին, շատերը կորցրին սիրելիին, շատերը ընկերներին… Այս տարին լի էր արյունով և արցյունքներով, մեծ հույս ունեմ, որ 2022ը կշտկի իրավիճակը, կլինի ավելի հանդարտ, ավելի ուրախ, ավելի գունավոր… Ինչքան էլ դա պարզ և սովորական թվա, ամենամեծ բանը որ ցանկանում եմ 2022ին՝ որ մարդկանց միջից գոնե մի քիչ դուրս կգա չարությունը, և միմյանց հանդեպ բոլորը կլինեն ավելի բարեգութ և մարդկային: Որ մարդիկ վերջ տան միմյանց նեղացնել, վիրավորել, վնասել… Նաև ինքնեն իրենց հանդեպ չլինեն շատ դաժան, որ բոլորը ընդունեն և սիրեն իրենք իրենց, քանի որ սերը պետք է լինի առաջին հերթին ինքդ քո հանդեպ: Որ բոլորև վերջ տան այն մարդկանց հետ շբումը, ով իրենց ցավ է պատճառում և գտնեն նոր մարդկանց… Ուրախ պահերը լինեն ավելի շատ քան տխուրները: Վերանան բոլոր կոնֆլիկտները սկսած տանը ծնողների հետ թեթև կռիվներից, մինչև քաղաքական կռիվներ, և պատերազմներ: Թող բաժանումները և մահերը լինեն ավելի քիչ: Եվ որպեսզի 2022ի վերջում, երբ պետք կլինի նամակ գրել արդեն 2023ին, այս տարին հիշատակենք որպես ամենալավ տարիներից մեկը…
Արևիկ Արզումանյան 